Het Blauwe Hart
| Kunstenaar: | Marcel Smink |
| Straatnaam: | Oude Langendijk, keerlus van bussen |
| Binnenstad | |
| Materiaal: | Glas, RVS, Verlichting |
| Jaar van plaatsing: | 1998 |
Omschrijving:
Om de keerlus voor bussen op de Oude Langendijk te verfraaien, mocht Marcel Smink dit hart realiseren. De locatie moest echter overzichtelijk blijven. Het werk heeft een eigentijdse relatie met haar historische omgeving, aldus Marcel Smink op zijn website. “Een relatie die harmonisch is zonder in pastiche te vervallen.” Zo is de opvallende technische constructie van het beeld te verbinden aan de Technische Universiteit, het blauw aan het Delfts blauw, en het hart staat voor ‘hartje stad’. De plastische vorm van het hart sluit aan op die van de rotonde. ’s Avonds is het beeld van binnenuit verlicht. Het glas roept zo associaties met het glas in lood van de kerken, maar ook met de lichtreclames in de omgeving van het beeld.
Bron:
Gemeentelijk archief.
Beschrijvingen door bewoners:
je bent groot genoeg om
al mijn liefde
in te stoppen
en daarin mijn liefje
te verdrinken
het mag gezegd
je maakt me lelijk
je doet me dingen denken
gedachten die bij wet
verboden moesten zijn
je eeuwig kleurzijn
schreeuwende aanwezigheid
ik gun jouw onkunst
enkel hergebruik
verbrandt recycle ik je
tot een vloer
om je, net als water,
te beschrijden
om te voelen
en te tonen dat
ook binnen het kunstgeloof
verlossers bestaan
die een stad, een land,
een continent, de wereldbol
kunnen ontdoen van de zonde
die jij bent
o, wat zal ik ,gekruisigd
alvast bidden tot Mijzelf
-1/3 van de heiligheid- (één3e)
dat jij met mij verdwijnen zult
vergaan
om onheilig als je voor mij bent
geen seconde na te mogen denken
over of je weder op zult staan
(over ooit nog / over ooit eens)
Jelmer van Lenteren, Delft
“Mooi Delfts blauw. Deze wil ik wel in mijn achtertuin hebben.”
Julia Jouwe, Delft
“Het kunstwerk verklaart haar symboliek in feite voor zichzelf. De vorm, een gestileerd hart, wijst naar zichzelf als het belangrijkste orgaan in het leven van Delft: "Ik ben het hart of het wezen van deze stad waar ik sta." De constructie, een vrij ingewikkeld binnenvakwerk van buizen 'ingepakt' in glas die sterk doet denken aan de oude ambacht glas in lood, verwijst onherroepelijk naar de Technische Universiteit Delft. De kleur ten slotte verwijst natuurlijk naar het wereldberoemde Delftse porselein.”
Ron Sudiono, Delft
Plattegrond: