De Fluisterheuvels
| Kunstenaar: | Stichting 5eKwartier Jan Willem Wartena (1960 - ) |
| Straatnaam: | Van Kinschotstraat, in parktuin bij kinderdagverblijf Het Elfje, Camerlingstraat 2 |
| Hof van Delft & Voordijkshoorn | |
| Materiaal: | Polyester |
| Jaar van plaatsing: | 2008 |
Omschrijving:
‘De Fluisterheuvels’ zijn ontstaan tijdens het Kunst in de Wijken-project ‘BinnenWereldBuiten’. Bij dit project presenteerden bewoners in Voordijkshoorn anderen en zichzelf in een ‘jukebox’ met filmpjes, die ze hadden opgenomen in de ‘buurtstudio’. Zo gaven bewoners elkaar een inkijkje in hun leven en leerden ze elkaar beter kennen. De foto’s van buurtbewoners zijn samengebracht in deze heuvels, en vormen de monden van bewoners Mohammed en Jan. Wanneer je tegenover elkaar gaat staan bij deze heuvels en erin fluistert, kun je elkaar nog verstaan door de paraboolvorm van de heuvels.
Bronnen:
Gemeentelijk archief
WikiDelft (www.wikidelft.nl)
De Fluisterheuvels
Door Daniël Raybould (9 jaar)
Deelnemer Jonge Schrijversclub bij de VAK, centrum voor de kunsten, te Delft
Lang, lang geleden, ergens in de middeleeuwen, woonde Robberto met z’n ouders in een klein hutje dicht bij twee heuvels. Robberto’s ouders hadden heel weinig geld. Op een dag vroeg de moeder van Roberto “Ga je even naar het dorp?” “Oké, mam”, zei Robberto en hij liep richting een dorpje. Hij moest langs de twee heuvels en toen hij hier was, hoorde hij fluisteren: “Kom naar de heuvel, kom naar de heuvel.” Robberto keek om zich heen. Niemand. “Wie is daar?”, vroeg Robberto. “Ik. Kom toch naar de heuvel!” Robberto liep naar één van de heuvels. Plotseling verscheen er een gat in de heuvel, groot genoeg voor een mens. Robberto aarzelde, maar ging toch naar binnen. Toen hoorde hij de stem weer: “Kom naar het licht.” Er verscheen een groen vlammetje. Robberto kroop richting het vlammetje, dat ongeveer zo groot was als een hand. Plotseling verscheen er een gezicht in het vlammetje, een gezicht met een baard, de ogen waren bloedrood. Robberto begon te gillen, maar toen voelde hij dat hij zijn tenen niet meer kon bewegen en hij werd helemaal van steen. Plotseling werd het vlammetje zo groot als een mens. Robberto werd erin gezogen en de man met de baard vloog eruit. Daarna was het vlammetje verdwenen.
En sindsdien heten de heuvels ‘De Fluisterheuvels’.
Plattegrond: