Omschrijving:

Voor dit kunstwerk had Richard de Vrijer verschillende inspiratiebronnen. Hij was in die tijd gefascineerd door (kunstmatige) landschappen, stapelingen en minimalistische zentuinen. Ook nam hij een sprookje als uitgangspunt. Dit gaat over een Egyptische prinses, die per ongeluk haar ring in een vijver liet vallen. Een tovenaar kon de ring echter uit de vijver halen door de ene helft van de vijver op de andere helft te stapelen. Na al deze overdenkingen maakte De Vrijer een landschap dat als het ware in stukken is gezaagd, opnieuw is geordend en op een tafel is gezet. De Vrijer vindt dat het kunstwerk op een mooie plek staat. “Het is een landschap in een landschap; beide landschappen zijn kunstmatig.”

Richard de Vrijer maakte ook Demeter, De melkjongens en Nikè.
 

Beschrijvingen door bewoners:

“Sinds ik me kan herinneren, staat dit beeld al in mijn wijk. Ik woon naast het Breevoortplantsoen in de Gebbenlaan en zie dit object minstens twee keer per dag als ik door het park naar school fiets. Vroeger noemde ik dit beeld altijd 'het kabouterhuisje'. 's Avonds in bed verzon ik verhalen over de kabouters in dit huisje. Ik wist eigenlijk ook niet waar dit 'ding' anders voor moest dienen. Van het begrip ‘kunst’ had ik toen nog nooit gehoord. Natuurlijk kwam ik er op een gegeven moment achter dat er in dit huisje geen kabouters woonden, maar toch blijft dit object voor mij en de rest van de buurtbewoners bekend staan als ‘het kabouterhuisje’.

Als je vandaag de dag aan komt lopen in het park zie je het object als snel staan. Als 'buitenstaander' vraag je je af wat er in hemelsnaam mee bedoeld wordt.”

Elise van Es, Delft

Plattegrond: